Preek van de leek

24/02/2013

Sinds vorig jaar wordt in Amersfoort, net als in Amsterdam, De preek van de leek georganiseerd. Op zondag 3 maart zal ik om 16u00 samen met theatermaker Minou Bosua (De Bloeiende Maagden) een dienst verzorgen in de Franciscus Xaveriuskerk aan ’t Zand in Amersfoort.

Patrick Nederkoorn en Minou Bosua - Hoogfeest (c) Henry Krul (5)

Hiermee bereiden wij ons voor op ons theatrale onderzoek naar de waarde van de liturgie, onder de titel Hoogfeest #1, #2 en #3, dat wij houden op 27 maart, 3 april en 13 april in theater De Lieve Vrouw in Amersfoort. Meer info is hier te vinden.

Wegens grote belangstelling speel ik de lange versie van ‘Het Grote Verhaal’ nog een keer: zondag 24 februari om 16u00 in theater De Lieve Vrouw in Amersfoort. Kaarten zijn telefonisch te bestellen op 033-4226555 en online via deze link.

Woensdag 13 februari presenteer ik samen met Peter van Ewijk een speciale theateravond in Meppel: Ogterop presenteert: de tweede helft. Met gasten als cabaretière Yora Rienstra en een aantal jonge spelers uit de musical Dik Trom nemen we de programmering van Schouwburg Ogterop voor het verdere seizoen door. Kaarten zijn hier te bestellen.

Patrick Nederkoorn zoekt het Grote Verhaal

Het was zaterdagavond minstens net zo druk als bij de voorstelling die Freek de Jonge zeven maanden eerder verzorgde in theater De Lieve Vrouw. Een zaal vol Amersfoorters was benieuwd naar het optreden van Keistadzoon, cabaretier en entertainer Patrick Nederkoorn. Bekend als fractievoorzitter van D66 ging Nederkoorn zaterdagavond in De Lieve Vrouw op zoek naar het Grote Verhaal: de ideeën die zo vaak afwezig zijn in de politiek, maar waar dringend behoefte aan is.

Beloofd werd een conference ‘over een verdwaalde hemelbestormer die zich wanhopig afvraagt waarom hij zich toch altijd laat afleiden door onbenullige details’. De toehoorders werden niet teleurgesteld. Gekleed in krijtjespak en met opvallende oranje schoenen aan presenteerde Nederkoorn in sneltreinvaart een gedenkwaardige one man show. Zijn optreden was een doorslaand succes en leverde hem terecht een staande ovatie op.
Op het podium twee tafels, toegedekt met Amersfoortse vlaggen met als gastheer Patrick Nederkoorn. De tafel gedekt voor de politieke partijen in de Amersfoortse gemeenteraad, maar eigenlijk bedoeld voor ‘echte helden’. In de politiek ontbreekt immers het grote verhaal. Daar gaat het om vaak om de strijd tussen de ‘dromers en de mierenneukers’. Aan tafel de bierdrinkers van de PvdA, de whisky-drinkers van de VVD met sigaar, de tomatensapadepten van de SP, de Rivelladrinkers van GroenLinks en de azijndrinkers van de BPA. En voor D66 een cocktail van alle drankjes bij elkaar, die Patrick Nederkoorn manmoedig opdronk. Maar eigenlijk gebeurt er niets aan tafel, behalve het onder de tafel rokende VVD-raadslid Bert van der Werff. De man die volgens Nederkoorn ’s morgens het eerst grijpt naar zijn sigaar en dan naar zijn snor waar zijn bril aan vast is gemaakt.
Dan liever de tafel dekken voor de enkelingen die wel tegen de stroom in durven te roeien. De echte helden, zoals Tankman, de Chinese student die gewapend met twee boodschappentasjes een rij tanks trotseert op het Tianamenplein in Beijing, of de Franse burgemeester Stéphane Gatingon van stadje Sevran die opkomt voor zijn de belangen van zijn dorp in crisistijd en naar Parijs trekt en daar bivakkeert in een tentje om zijn eisen kracht bij te zetten en uiteindelijk gehoor te vinden bij de landelijke politiek. De enkeling, die dingen in beweging kan zetten, afgezet tegen het gebrek aan visie zoals dat zichtbaar is in de politiek, maar ook in de zaal. Want ook daar waren geen mensen die vonden dat ze aan tafel konden zitten bij deze twee helden. De belangrijkste heldendaad die werd genoemd was die van het CDA-raadslid van Bekkum die trots vermeldde dat hij erin is geslaagd was de zaal binnen te komen.
Hilarisch was het beeld dat Nederkoorn in de voorstelling schetste van burgemeester Bolsius die naar het voorbeeld van de Franse burgemeester Gatingon naar Den Haag trekt, opkomend voor de belangen van zijn Amersfoort. Bivakkerend in een tentje, maar wel met aandacht voor de weekvideo en uiteindelijk met een rol toiletpapier vertrekkend naar het toilet, om te voorkomen dat er nog meer uitlekt.
Het was ook een voorstelling vol Amersfoortse herinneringen. Patrick Nederkoorn die vertelde hoe hij zijn oude school De Windroos in Liendert bezoekt. Zijn favoriete liedje op de basisschool: ‘En mijn tante uit Marokko ja die komt’, dat deze avond in een wel heel ander daglicht komt te staan, zijn ervaringen als ‘zuster’ in verzorgingstehuis De Liendert, zijn moeder die alleen in clichés kan praten en zijn schoolvriend Bas met zijn lijfspreuk ‘Pathetisch, maar wel waar’ en de bezoekjes aan snackbar van Empelen. Maar ook de aanvankelijke bewondering die Nederkoorn opbiechtte voor raadslid Raphaël Smit, maar waar hij inmiddels volledig van genezen is.

Het was zaterdagavond een echt Amersfoorts avondje: cabaret in de traditie van Freek de Jonge: politiek geëngageerd, maar ook heel spitsvondig, soms gedurfd en grappig. Het maakt wel benieuwd naar het grote verhaal van Patrick Nederkoorn in die andere functie van D66 fractievoorzitter in de Amersfoortse gemeenteraad. Misschien dat er dan echt een nieuwe wind kan gaan waaien door de Amersfoortse politiek.

John Spijkerman
Redacteur/verslaggever DeStadAmersfoort.nl